Viva Colombia!
- floorbr
- 20 dec 2014
- 5 minuten om te lezen
Colombia: land van guerrilla, drugs en geweld? Wij weten inmiddels beter. Colombia: land van betoverende natuur, sensuele schoonheden, deinende reggaeton, de beste koffie en de hartelijkste mensen die je ooit zult ontmoeten. Entonces? Wij blijven nog even.
Laten we één ding voorop stellen: Colombia is nog steeds een verscheurd land met een gecompliceerde politieke situatie waarin guerrilla, drugshandel en corruptie een prominente rol spelen. En ja: er zijn nog steeds gebieden waar je als reiziger maar beter (ver) vandaan kunt blijven. Maar nu La Violencia ofwel 'Het Grote Geweld' de laatste jaren sterk is teruggedrongen en steeds meer delen van het land veilig zijn verklaard voor toerisme, kunnen reizigers eindelijk met eigen ogen zien wat een overweldigend mooi land al die tijd achter een mist van geweld verborgen is gebleven.
Want de verhalen van reizigers die het erop waagden zijn stuk voor stuk lyrisch. Het gonst niet voor niets in backpackersland: zij die nog niet zijn geweest willen erheen en zij die wel zijn geweest willen weer terug. En zo is het eeuwige probleemkind van Zuid Amerika hard op weg het de populairste jongetje de klas te worden. En terecht, wat ons betreft. Niet omdat er niets op Colombia aan te merken is, maar omdat de Colombianen het verdienen om bekend te staan om meer dan alleen de donkere kanten van hun geschiedenis. Om hun swingende salsa scene bijvoorbeeld, om hun ongekend rijke natuur, hun schoonheid, hun koffie of om hun ongekende hartelijkheid. Colombia verdient het om bekend te staan om alles wat het te bieden heeft. En dat is veel. Waarom wij bijvoorbeeld nu al nooit meer weg willen? Een kleine greep:
Omdat het leven hier op straat ligt

Straten vol flanerende gezinnetjes, parken vol dansende stelletjes en pleinen vol studenten die onder het genot van een biertje gitaarspelen en liedjes zingen. En als je dan vraagt of er een feestje is, antwoorden ze lachend dat het 'gewoon dinsdag' is. Want in Colombia ligt het leven op straat, elke dag van de week. En nee, dat heeft niet alleen met de temperatuur te maken. Anders dan je misschien zou verwachten van een land zo dicht bij de evenaar heeft Colombia genoeg steden waar het continu regent en het op z'n zachtst gezegd 'fris' is. Bogotá bijvoorbeeld. Maar zelfs daar kruipen de mensen, met winterjas en al, 's avonds gezellig bij elkaar op een pleintje. Kerstlichtjes aan, biertje erbij, beetje muziek maken: wat heeft een mens meer nodig? Hooguit een fles 'Aguardiente' (het nationale 'kamikaze-drankje met 29 procent alcohol, anijssmaak en 100% katergarantie) om het lichaam warm en de stemming erin te houden. Salud!

Omdat graffiti hier als kunstvorm wordt gevierd

En dan hebben we het niet over van die laffe krabbeltjes van 'fuck the establishment' en 'Bob was here' handschrift, nee dan hebben we het over serieuze street art. In Colombia begrijpen ze namelijk dat het grijs van de stad wel wat kleur kan gebruiken en daarom is graffiti hier niet illegaal, maar wordt het versieren van openbare gebouwen door straatkunstenaars zelfs aangemoedigd.

Bogotá trekt inmiddels artiesten over de hele wereld aan om hun stempel op het karakter van de stad te kunnen zetten. Ook hebben verschillende Colombiaanse graffitikunstenaars en collectieven zoals CRISP, Stinkfish en Toxicomano inmiddels naam gemaakt met exposities in het buitenland. Er is in Bogotá zelfs een 'Graffiti & Street Art Tour' die je kennis laat maken met de geschiedenis van de straatkunstscene en een rondleiding geeft langs de meest indrukwekkende werken.

Een graffiti-eerbetoon aan het 'bloedbad van de bananenstaking' in 1928 zoals beschreven in 'Honderd jaar eenzaamheid' van Gabriel García Márquez.
Omdat die peperdure 'Premium Colombiaanse koffie' van AH Excellent hier wordt gemaakt

In Colombia kun je elke dag stuiterend door het leven. En nee, niet vanwege 'dat andere beroemde Colombiaanse exportproduct'... We hebben het gewoon over koffie. Maar dan wel koffie die tot de beste in de wereld behoort. En wanneer je afreist naar de Colombiaanse 'zona cafetera' is het lekkerste kopje van je leven nooit ver weg. Tijdens een tour naar een plaatselijke coffee farm ofwel 'Finca' leer je hoe de koffie wordt geplant....

wordt geoogst...

gedroogd, geselecteerd en geroosterd

en - belangrijker nog - wordt gedronken.

Dat de beste koffie hier zo van het land komt, betekent overigens niet dat je het hier op elke straathoek kunt drinken. De allerbeste koffie wordt namelijk linea recta op transport gezet naar Europa, waar jij het vervolgens voor 8 euro per zakje in de Albert Heijn kunt kopen. De 'matige' koffie blijft hier over voor de gewone Colombianen die de echte topkwaliteit van hun eigen nationale delicatesse waarschijnlijk nooit zullen proeven. Net zoals geen enkele Peruaan meer een zakje quinoa kan betalen. Ironisch niet, die wereld van ons..?
Omdat Colombia één van de meest biodiverse landen ter wereld is
Witte stranden, felblauwe zee, groene heuvels, besneeuwde bergtoppen, gletsjers, gekleurde rivieren en eindeloze regenwouden. In Colombia kan het allemaal: van kolibri's knuffelen...

tot een 'ontspannende' middagwandeling maken

Van eten met een uitzicht...

tot een ontmoeting met uitsloverig hoge palmbomen.

En dan hebben we de Caribische kust nog niet eens gezien...

Omdat ze hier 'Christmas on steriods' vieren

Twee of - vooruit - drie dagen kerst vieren? Dat is natuurlijk voor mietjes. In Colombia maken ze er gewoon een volle kerstmaand van die in de nacht van 7 december stemmig wordt ingeluid met La Noche de la Velitas, ofwel The Night of the Candles, een nationaal feest waarmee de onbevlekte ontvangenis van Maria wordt gevierd door overal voor deuren, ramen en balkons kaarsjes aan te steken. Daarnaast heb je nog de novenas: traditionele bijeenkomsten vol zang en gebed waarmee de laatste negen dagen tot de kerst worden 'afgeteld'. In dorpjes wordt elke novena gevierd in een ander huis waar de hele gemeenschap samenkomt en dat voor de gelegenheid uitbundig wordt versierd met kerstlichtjes. Wat ons meteen brengt op het volgende punt: de Colombiaanse obsessie met VÉÉÉÉÉÉÉL kerstlichtjes.

Zo mochten wij in Medellin getuige zijn iets dat ze hier 'El Alumbrado' ofwel simpelweg 'De Belichting' noemen: een enorme show van kerstlichtjes langs de rivier, bestaande uit enorme tableaus die verschillende uitingen van de kerstgedachte uitbeelden. Dit jaar staat de show in het teken van persoonlijke waarden, dus onder de slogan 'Values illuminate Christmas, waren constructies te zien rondom waarden als hope, forgiveness, tranquility, tolerance en love. Hartstikke feestelijk, dus om de kerstsfeer er toch een beetje in te krijgen - iets dat met een dagtemperatuur van 29 graden tot dan toe nog maar matig was gelukt - spoedden wij ons op eerste kerstdag naar de promenade om ons aan dit spektakel te vergapen. Feestelijk was het zeker, maar ook gillend druk, rete-kitsch en licht epilepsieopwekkend. Zie hieronder de bijpassende fotoserie en je weet genoeg...



Bovenstaande foto illustreert overigens behalve het nationale kerstgevoel nog een andere reden dat we een beetje verliefd zijn op dit land: de Colombiaanse billen. Zeg nu zelf: dat is toch pure schoonheid...?
Maar bovenal: omdat je hier altijd vrienden hebt
Colombia mag naar de buitenwereld niet het vriendelijkste imago hebben, maar wie hier langer dan vijf minuten rondloopt merkt al snel dat hartelijkheid hier tot een ware kunstvorm wordt verheven. Je kunt geen stap zetten of je bent drie uitnodigingen, een paar shotjes Aguardiente en een hele lijst Facebookvrienden rijker. Het ene moment benader je een vriendengroep voor een vuurtje, het andere moment sta je al zwetend en joelend tussen die vriendengroep op de dansvloer, salsa dansend tot in de late uurtjes. Of je vraagt een jongenman de weg en wordt al na een krap half uur uitgenodigd om de feestdagen door te brengen met zijn familie. Of je krijgt een lift van een vriendelijk gezinnetje omdat de laatste bus net weg is. Of je gaat couchsurfen bij een jongen die je meeneemt naar zijn huis op het platteland. Of een oude man op een brommer biedt aan je even af te zetten op het dorpsplein omdat ie toch die kant op moet. Dus heb je behoefte om te dansen, je Spaans te oefenen, of gewoon aan wat gezelligheid? Boek een ticket (als je dat nu NOG niet gedaan hebt...), spring op het vliegtuig, ga hier de straat op en loop een rondje. Een warm bad gegarandeerd. Want:

in Colombia ben je nooit lang alleen.
FELIZ NAVIDAD!

תגובות